Chopin-Balladen piano (Wiener Urtext Edition)

Περιγραφή

Το 1836 ο Chopin εισήγαγε τον όρο «μπαλάντα» στη μουσική για πιάνο με τη δημοσίευση της Μπαλάντας Op. 23, αν και μέχρι τότε είχε χρησιμοποιηθεί μόνο στη λογοτεχνία και στη φωνητική μουσική. Πράγματι, και οι τέσσερις μπαλάντες του Chopin έχουν τον χαρακτήρα μιας δραματικής ιστορίας: το μουσικό νήμα περιστρέφεται με αυξανόμενη ένταση σε όλο το έργο, φτάνοντας σε μια ισχυρή κορύφωση στο τέλος.

Η Μπαλάντα Νο. 1 σε Σολ ελάσσονα, Op. 23 (εκδόθηκε το 1836), ξεκινά με ένα μελαγχολικό θέμα και ακολουθεί  μια συνεχής δραματική ροή.

Την Μπαλάντα Νο. 2 σε Φα μείζονα, Op. 38 (εκδόθηκε το 1840) ο Chopin την αφιέρωσε στον Robert Schumann. Στο αρχικό της θέμα διακρίνεται μια γαλήνια αξιοπρέπεια που ακούμε συνήθως στη μουσική του Schumann.

Η Μπαλάντα Νο. 3 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 47 (εκδόθηκε το 1841) και είναι η πιο χαρούμενη από τις τέσσερις Μπαλάντες.

Η Μπαλάντα Νο. 4 σε Φα ελάσσονα, Op. 52 (εκδόθηκε το 1843). Ο Άγγλος πιανίστας John Ogdon την αποκάλεσε «την πιο εξέχουσα, έντονη και υπέροχα δυνατή από όλες τις συνθέσεις του Chopin… Είναι απίστευτο ότι διαρκεί μόνο δώδεκα λεπτά, καθώς περιέχει την εμπειρία μιας ζωής».