Αρμονία- Piston Walter- 5η έκδοση αναθεωρημένη από τον Mark Devoto

Περιγραφή

Αυτή η πέμπτη έκδοση της Αρμονίας σηματοδοτεί την τεσσαρακοστή πέμπτη επέτειο της καταξιωμένης πορείας της. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του Walter Piston οι μαθητές του και οι δικοί τους μαθητές μπορούν μέχρι σήμερα να αισθάνονται υπερήφανοι για την αθάνατη ζωντάνια της δικής του διδασκαλίας. Η δική μου γνωριμία με το παρόν βιβλίο τοποθετείται κάπου τριάντα χρόνια πριν και η αφοσίωσή μου σ’ αυτό παραμένει ακόμη πιστή, μολονότι ίσως διαφωνούν ορισμένοι που ήταν ταγμένοι στο βιβλίο αυτό πριν συμπεριλάβω τις εφ’ όλης της ύλης αναθεωρήσεις στην τέταρτη έκδοση. Τώρα πλέον, είναι σαφές ότι το βιβλίο είναι μεν διαφορετικό από αυτό που ήταν πριν, όμως η ουσιαστική του προσέγγιση και το βασικό του περιεχόμενο παραμένουν όπως ήταν το 1941.Σε αυτό το βιβλίο περιλαμβάνονται αρχικά η τονική αρμονία στην κοινή πρακτική, δηλαδή το μουσικό υλικό, όπως οι κλίμακες και τα διαστήματα, οι τρίφωνες συγχορδίες, η αρμονική πρόοδος στο μείζονα τρόπο, δηλαδή οι αρχές της κίνησης των φωνών, ο ελάσσων τρόπος, η τονικότητα και τροπικότητα και η πρώτη αναστροφή, δηλαδή το αριθμημένο μπάσο. Ακόμα, περιγράφει, τη λειτουργία και τη δομή της μελωδίας, τους ξένους φθόγγους, την εναρμόνιση της μελωδίας, τη δεύτερη αναστροφή, δηλαδή τη συγχορδία σε έξι-τέσσερα, τις πτώσεις, τον αρμονικό ρυθμό,την αρμονική δομή της φράσης και τη μετατροπία. Επιπλέον, αναφέρονται η δεσπόζουσα συγχορδία εβδόμης, οι δευτερεύουσες δεσπόζουσες, οι εξαιρετικές λύσεις,η μουσική υφή, τα προβλήματα στην αρμονική ανάλυση και η αλυσίδα. Δεν πρέπει να παραληφθούν  οι συγχορδίες ελαττωμένης εβδόμης, οι ελλιπής δεσπόζουσα μεγάλης ενάτης, οι μη δεσπόζουσες συγχορδίες εβδόμης,οι συγχορδίες ενάτης, ενδεκάτης και δεκάτης τρίτης, οι χρωματικά αλλοιωμένες συγχορδίες, δηλαδή η επιτονική και η επιδεσπόζουσα με όξυνση, η Ναπολιτάνικη έκτη, οι συγχορδίες αυξημένης έκτης και άλλες χρωματικές συγχορδίες.Επίσης, γίνεται αναφορά στη περίοδο μετά την κοινή πρακτική προς την ιστορική θεώρηση της αρμονικής πρακτικής, τις επεκτάσεις της κοινής πρακτικής, τους τύπους κλιμάκων και συγχορδιών και την εκτεταμένη χρωματικότητα.Τέλος, παραθέτεται ευρετήριο μουσικών παραδειγμάτων.